Πηνειώτικο κάτουρο

ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΤΟΥΤΟΥΝΗ

Το έτος 1926 ένας χωρικός, ο Χαράλαμπος Μπιλίρης από του Μπουρντάνου (σημ. Βουλιαγμένη Πηνείας), δικάστηκε στο αυτόφωρο με 24 ώρες κράτηση, γιατί τον συνέλαβαν στη Σοχιά, κάπου εκεί που είναι σήμερα το Δημαρχείο, να κάνει την σωματική του ανάγκη. Τότε ο αείμνηστος Αριστομένης Παπαβραμόπουλος, πρόεδρος και ιδρυτής του Συλλόγου Πηνειωτών η «Αλληλοβοήθεια», παρουσιάσθηκε στον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Αμαλιάδος και τον ρώτησε γιατί δικάστηκε ο φτωχός αυτός άνθρωπος και είναι κλεισμένος στη στενή με τέτοια ζέστη.

- Τι κακό έκανε; Ξένος άνθρωπος είναι και τον έπιασε κόψιμο. Που πρόκανε να πάει; Ή μήπως έχει αποχωρητήρια ο Δήμος;

Τότε ένας Ρουμελιώτης Ενωμοτάρχης είπε:

- Εγώ θα πήγαινα μες του Δημάρχου την πόρτα.

- Κύριε Πρόεδρε, του λέει ο Διοικητής του Τμήματος, τώρα ούτε ο Πάγκαλος δεν μπορεί να τον ελευθερώσει, εάν δεν συμπληρώσει τις 24 ώρες. Αλλά βλέπω την αδικία και πάρε τον κρατούμενο και πηγαίνετε.

Τότε ο αείμνηστος δημοδιδάσκαλος Νικόλαος Σκανδάμης, που τύπωνε την σατυρική εφημερίδα «Τσουκνίδα», επωφελούμενος του περιστατικού έγραψε την κάτωθι σάτυρα:

Έναν άμοιρο Πηνειώτη, τον πονούσε το στομάχι

και ζορίστηκε να κάνη, το χονδρό του όπου λάχει.

***

Εκατέβηκε προς τούτο στης Σοχιάς εκεί τα μέρη,

μα πριν όλα του τα κάνη, τον αρπάζει ένα χέρι.

***

Δεν το ξέρεις πως δεν κάνει, εδώ κανείς να τα κάνη

και ακριβά θα το πληρώση όποιος ΄ρθει να ξαλαφρώση.

***

Άσε με κυρ Αστυνόμε, όλα να τα ξεκενώσω

και σ' ορκίζομαι να πάμε όποτ θέλεις να πληρώσω.

(άρθρο του Αντωνίου Παπαβραμόπουλου στην εφημ. «Αμαλιάδα» του Συλλόγου Αμαλιαδιτών της Αθήνας, Δεκέμβριος 1987).

Κατόπιν του περιστατικού αυτού, έγινε το πρώτο αποχωρητήριο στην Αμαλιάδα στην πλατεία Ελευθερίας. Νέα ήθη για τους χωρικούς που δεν μπορούσαν να τα κατανοήσουν. Επειδή έπρεπε να πληρώσουν, θεωρούσαν ότι και από το κάτουρό τους θέλουν να βγάλουν χρήματα οι καμπίσιοι.