Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ

Στις έξι Αυγούστου η Εκκλησία εορτάζει την ανάμνηση της υπέρλαμπρης Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Σύμφωνα με τους ιερούς Πατέρες, και ιδίως κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, επειδή ο Χριστός προείπε στους Μαθητές Του τα όσα Πάθη επρόκειτο να συμβούν στον Ίδιο, και στη συνέχεια σε αυτούς, θέλησε να τους δυναμώσει την υπάρχουσα πίστη, αφού τα μεν πάθη και ο θάνατός ήταν πράγματα γνώριμα και μάλιστα επώδυνα, ενώ τα αγαθά που τους υποσχόταν πράγματα ελπίδας. Αφού, λοιπόν, τα «άπαντα ... της φρικτής οικονομίας τελέσας θεοπρεπώς», παραλαμβάνει τους προκρίτους των Αποστόλων, τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, και ανεβαίνει μαζί τους στο όρος Θαβώρ, όπου «μυστικώς της Τριάδος τον τύπον υποδείκνυσι», σύμφωνα με τον υμνογράφο της εορτής.

Τότε, όπως μαρτυρούν οι Ευαγγελιστές, το πρόσωπό Του έγινε "έτερο", πιο λαμπερό από τον ήλιο, και τα ενδύματά του κατάλευκα σαν το φως. Εκείνη δε την ώρα εμφανίστηκαν οι Προφήτες Μωυσής και Ηλίας, οι οποιοί και συνωμιλούσαν μαζί Του. Ο δε Πέτρος βιώνοντας το θείο αυτό γεγονός, απευθυνόμενος προς τον Ιησού του είπε: «Κύριε, καλόν εστιν ημάς ώδε είναι...». Και ενώ ακόμη ο Πέτρος μιλούσε στον Χριστό, τους κάλυψε φωτογενής νεφέλη. Επί του προκειμένου, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς επισημαίνει ότι οι Μαθητές είχαν την αίσθηση ότι εισήλθαν σε φωτεινή νεφέλη, αφού ο Χριστός, λόγω της υπερβολικής λαμπρότητάς του, κατέστη αόρατος από τους οφθαλμούς τους. Απ' αυτήν την νεφέλη, «ήχος...ανεπέμπετο, θεόκτυπος βεβαιών τό θαύμα, ο Πατήρ γάρ τών φώτων, Ούτός εστιν Υιός ο αγαπητός μου, τοίς Αποστόλοις ανεβόα, ού ακούετε», σημειώνει ο υμνογράφος. Οι δε μαθητές «τήν ακτίνα τού προσώπου .... μή φέροντες … εις γήν κατεβαρύνοντο». Στη συνέχεια, όταν ανασήκωσαν το κεφάλι τους, δεν είδαν κανένα άλλο, παρά μόνο τον Ιησού, ο οποίος τους παρήγγειλε να μην αναφέρουν σε κανένα το γεγονός μέχρι που ο Ίδιος να αναστηθεί εκ των νεκρών.